Kookles

Kookles

Afgelopen vrijdag hadden de kinderen van grade 5 en 6 kookles. In groepjes van drie werden er pannenkoeken, fritters en een ei gebakken. De fritters werden gemaakt van rijst, ui, peterselie en meel en  gebakken in olie. Op deze manier leren de kinderen meten en wegen en ook nog koken. Ik heb zelf meegeholpen om de benodigdheden voor de pannenkoeken af te wegen. Het viel mij op dat de kinderen echt sprongen hebben gemaakt met Engels. Ik ben trots op ze. We hebben een hoop plezier gehad en het was ook nog leerzaam.

Wij hebben al meerdere malen aardappels gehad van een boer. De aardappels gaar koken is wel een uitdaging. Als we vroeg beginnen dan is het op tijd klaar maar het vraagt wel meer tijd dan nshima koken. Bij het eten van nhsima hebben we altijd verschillende portiegroottes (klein, klein plus en normaal). Dit doen we om te voorkomen dat we eten weg moeten gooien. Dit hadden we bij de aardappels ook gedaan maar dat was niet nodig. Op mijn vraag wie er een kleine portie wilde, stak niemand zijn hand op. Ook niet bij een klein plus. Iedereen wilde een normale portie, ook de kleine kinderen. De aardappels vallen goed in de smaak want de borden worden helemaal leeggegeten. Dat maakt het extra werk de moeite waard.

De groenten in onze groentetuin doen het goed. Het lukt ons om gemiddeld voor twee dagen in de week groenten uit eigen tuin te gebruiken. In de tuin staat groene kool, chinese kool, rape (groene bladgroente) en uien. Dit zijn de groenten die de Zambianen meestal eten. Ook is er nog een klein hoekje waar bietjes en bloemkool groeien. Die groenten zijn niet voor het voedingscentrum want die groenten kennen de kinderen niet. Hier geldt ook: Wat de boer niet kent, eet hij niet. Het is wel goed om te laten zien dat er meer groenten zijn en ik lust ze wel. Toen de bietjes geoogst waren, heb ik het thuis klaargemaakt en meegenomen naar het voedingscentrum om de medewerkers te laten proeven. Dat was geen succes. Ze vonden het echt niet lekker. Nu wachten we op de bloemkool. Ik heb geen groene vingers en het duurde heel lang voor er iets van bloemkool te zien was maar dat gaat nu komen. Ik ben benieuwd.

Hartelijke groet,

Gerda